19-9-2018: Terugreis over de transpanteneira (239 foto's)

We staan vroeg op, en zorgen dat de koffers alvast zijn ingepakt. Ontbijten, en dan voor de 4e keer met het bootje op zoek naar jaguars.
De dag begint gelijk goed, als we een groep brulapen in de bomen langs de oever zien. Het mannetje is zwart, en de vrouwtjes zijn bruin. Bij de geboorte beginnen ze allemaal bruin en mannejtes worden na 6 maanden zwart.
Hierna is het vrij snel raak. Jaguar alert. We zien Amber op een zandbank liggen. Ze ligt lui te slapen op het zand, onder een boom. Vrij saai om naar te kijken. En dan staat ze op, spannend ..., om vervolgens weer te gaan liggen.
Wij besluiten daarom om verder te gaan. We varen een zijtak van de rivier in, die via een grote lus weer op de rivier uitkomt.
Daar komen we weer een familie reuzenotters tegen. Waarschijnlijk hebben ze al gegeten want ze liggen alleen een beetje te luieren. Even verderop ligt een kaaiman die wel een vis aan het eten is. Eindelijk actie.

Als we richting de woonboot varen, zien we een bootje met mensen die naar een stel capibara's aan het kijken zijn. Nou die hebben we wel genoeg gezien, maar wij gaan er toch naast liggen en Alison zegt dat we iets boven de capibara's moeten kijken.
Het duurt een paar seconden, maar dan zien we het: recht boven de capibara's ligt een jaguar die intensief naar de capibara's kijkt. Na een tijdje waagt hij de sprong ... en mist. De capibara's zijn bliksemsnel de rivier in gesprongen, eigenlijk nog voordat de jaguar zijn sprong maakte. Ze moeten dus iets gehoord hebben.
De jaguar kijkt eerst verbaasd om zich heen, en merkt dan dat de capibara's nog dicht bij zijn. Want die zijn iets verder, verscholen onder planten tegen de oever aan, in het water gaan zitten. De jaguar sluipt en zwemt naar ze toe. En opnieuw zwemmen de capibara's, lang voordat de jaguar bij hen in de buurt is, de rivier op en nu veel verder weg.
Wat een sensatie! Gaaf hoor, om zo getuige te zijn van een jaguar-jacht. Helaas was de sprong zo snel dat we daar geen foto's van konden maken.
We hebben in 4 excursies in totaal 10 jaguars gezien. Wij vinden dat een zeer fraaie score.

We gaan terug naar de woonboot voor de lunch. Jolanda maakt nog wat fisheye foto's en dan worden de koffers in het bootje gezet. We varen terug naar de opstapplek in Porto Jofre.
Onderweg zien we een kiekendief, waar zelfs Jos superenthousiast over wordt. Het is een long-winged harrier. Hij vliegt al jagend over de bomen van de oever, en komt steeds dichterbij. Deze dag kan al niet meer stuk.
In Porto Jofre stappen we in de bus voor een lange rit over de transpantaneira naar het noorden. Onze volgende lodge ligt vlak bij het plaatsje Pixaim.
Onderweg stoppen we weer bij het bosje met de oehoe waar we 2 dagen geleden ook waren. We zoeken allemaal in de bomen naar de vogel, en de chauffeur vind hem. Als we bij hem zijn gaan staan blijken er liefst 3 oehoe's in de bomen te zitten.
Er wordt een braakbal uitgespuugd, en dan gaan ze zitten slapen.

We stappen weer in de bus, en gaan verder. Alison laat de chauffeur een zijweggetje in rijden zodat we op zoek kunnen naar een fawn-breasted wren. Dit is de laatste mogelijkheid om deze soort te zien. Het is precies de grens van zijn verspreidingsgebied.
Na goed zoeken en het wren-geluid afspelen lukt het. Hij laat zich mooi zien, en gaat zelfs uitbundig zitten zingen.

Als we weer eens een bypass van een kapotte brug nemen, roept Alison: STOP. Want er ligt een grote anaconda dwars over de weg te zonnen.
We stappen uit en maken foto's De slang is niet zo gediend van al die aandacht, en verdwijnt het water in. Een andere groep toeristen komt dan net aanrijden maar is helaas net te laat om de slang te kunnen zien. Het blijkt dezelfde groep te zijn die ook bij de miereneter net te laat was. Ze hebben dus alweer pech.
Als we 5 minuten van ons hotel vandaan zijn, vraagt Alison of we gelijk naar onze kamers willen, of dat we eerst nog even langs een weg gaan vogelen. Het is 16:20 uur, en nog wel even licht, dus we kiezen unaniem om eerst nog te gaan vogelen.
We rijden een klein doodlopend weggetje in, en aan het einde stappen we uit. De bus keert om, en gaat naar het hotel.

Langzaam vogelend wandelen we over de weg terug. Er zitten heel veel soorten in de lage bosjes, en Alison haalt de goede soorten met geluidjes naar de weg. Vlakbij de lodge nemen we via een openstaand hek een shortcut en lopen via een veld naar de lodge.
De zon gaat inmiddels al onder, en in het schemerduister vliegen er 3 soorten nachtzwaluw en een vleermuis over ons heen. Oscar weet hier weer redelijke foto's van te maken.
Om 18:00 uur zijn we bij de lodge. We krijgen de sleutel, en halen onze koffers op, halen de foto's van de kaartjes, douchen en naar de eetzaal om te lijsten.
Na het lijsten gaan we eten. Er is hier weer een uitgebreid buffet waar we uit kunnen kiezen. En lekkere toetjes.
Dan naar bed, morgen is het weer vroeg dag.

Vandaag zijn er door de groep 106 vogelsoorten gezien waarvan wij er 59 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 6 nieuw voor onze levenslijst.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)