16-9-2018: Op zoek naar reuzenmiereneter en hyacint ara (300 foto's) Om 5:30 verzamelen we bij de auto want we gaan nog voor het ontbijt op zoek naar de reuzenmiereneter. Met de safariauto rijden we langzaam over de toegangsweg van de lodge terwijl we links en rechts de vlakte afzoeken.
Alison ziet er een aan de achterkant van een veld lopen, en we stappen uit. We kruipen tussen de draden van het hek door, en lopen gezamenlijk voorzichtig dichterbij. We kunnen mooie foto's maken van de reuzenmiereneter terwijl hij een termietenheuvel afspeurt.
Na 10 minuten verdwijnt hij in het bos achter het veld en gaan we terug naar onze auto. Een andere groep die door het veld naar ons toe aan het lopen is, is helaas te laat. Zij zullen verder moeten zoeken.
Al vogelend rijden we terug naar de lodge. Totdat de auto niet meer wil starten en dan gaan we lopend verder. Wat dan ook weer leuke vogelsoorten oplevert. Een andere safariauto die ons passeert belooft om ons op te komen halen, nadat hij zijn gasten afgeleverd heeft bij de lodge.
Dat is fijn want dan hoeven we niet de hele weg terug te lopen.
Als de auto weer verschijnt lopen wij net midden in een veld omdat we dichter naar een stelletje great rufous woodcreeper zijn gelopen en dus moet hij op ons wachten. Daarom lopen we gauw terug naar de weg en rijden we naar de lodge.
Veel later dan gepland zitten we aan het ontbijt. Door het lopen hebben we natuurlijk extra honger. Gelukkig is het ontbijt prima verzorgd.
Een half uur na het ontbijt gaan we op ochtendexcursie. Maar niet met onze auto die inmiddels naar de lodge is gesleept en waarmee ze bezig zijn om hem te repareren.
We gaan met een safariauto van de lodge op pad. En bij een safariauto van de lodge hoort ook een chauffeur van de lodge.
We rijden weer door het bos naar de rivier (wel via een andere route als gisteren) waarbij we regelmatig stoppen om specifieke soorten te kunnen zoeken.
De chauffeur helpt driftig mee met zoeken en aanwijzen van de vogels en wijst een saffron-billed sparrow aan, en Oscar weet hem als enige op de foto te zetten.
We stoppen op de parkeerplaats bij het meer en daar blijkt een zwarte gier een nest in een boom te hebben. De gier staat op de grond vlak bij het nest. We lopen dichterbij, en daardoor vliegt hij uiteindelijk weg. Tsja, als je gaat nestelen op een parkeerplaats, moet je niet bang zijn van mensen. Raar beest.
We rijden (helaas) terug zoals we gekomen zijn, want de route die Alison had bedacht blijkt door de regen te nat te zijn.
Als we weer bij de lodge zijn gaan we samen met Jan nog even bij de paarden van de lodge kijken. Ze worden net gevoerd, en staan ieder netjes bij hun eigen stukje voerbak. Hier geen onderling geduw en gebijt zoals bij de vorige lodge.
Zoals Jos al had voorspeld, zijn er hier ook de nodige vogels, die graag een graantje meepikken.
Na de lunch hebben we tot 15:00 uur siesta. Jolanda gaat even lekker zwemmen en afkoelen in het zwembad en daarna nog even slapen.
Om 15:00 uur gaan we eerst achter de lodge op zoek naar een white-fronted woodpecker. We kruipen weer tussen de afrastering door, en wandelen het veld over.
Alison speelt de roep van de specht af, en vrij snel komt een paartje naar de boom toe. We maken natuurlijk weer veel te veel foto's.
Als we daarna terug zijn bij het parkeerterrein blijkt onze auto te zijn gerepareerd. Dus daarmee gaan we nu weer de vlakte op, maar wel een heel andere kant op dan tot nu toe.
We gaan naar een bos. Als we het bos in lopen zegt Alison dat we naar boven moeten kijken: en dan kijken we naar een nest van en met hyacinthara's.
Wat een leuke verrassing. Het is een koppel met 1 juveniel. Je kan goed zien welke het jong is, want hij is wat onhandig en heeft een soort punk-koppie. Ze zitten palm-noten te eten.
Jolanda vindt op de grond een grote staartveer. Dat is nog eens een mooi souvenir.
Terug in de auto laat Alison ons de noten zien. Het vruchtvlees wordt eerst door een goudhaas opgegeten, en daarna kunnen de hyacinthara's de noten kraken en opeten. Alleen de hyacinthara kan deze noot kraken.
Een jong doet er 2 jaar over om te leren hoe dat moet. Daarom leggen ze om het jaar een ei. Dit jong is denk ik al in zijn 2e jaar. Hij oogt net zo groot als de volwassen vogels.
De bewoners van deze streek gebruikten de noot als knoop. Doordat de vrucht 4 delen heeft, lijkt dat logisch. Veel noten hebben ook een rond gaatje. In dat geval zit er een insect in en is de noot leeg
Vogelend gaan we verder, met een leuke wandeling langs een stroompje als afsluiter. We zoeken en vinden een yellowish pipit, en we zien een bat falcon in een dode boom zitten. Erg leuk.
Terug bij de lodge is het inmiddels donker. We hebben nog een half uurtje voor het avondeten en Jolanda gaat haar badpak van de waslijn achter de kamer halen. Daarbij schrikt ze door rare geluiden en ook in het donker schrikt iets, want ze hoort snelle bewegingen.
Als Oscar met een zaklamp op het gras achter de kamer schijnt, blijkt daar een grote familie capybara te grazen. Dat is wel heel leuk dichtbij. In het restaurant laten we de foto's aan de rest zien, die het ook erg leuk vinden.
Ondanks het schrikmoment is het wel een leuke afsluiting van deze dag.
Vandaag zijn er door de groep 132 vogelsoorten gezien waarvan wij er 87 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 23 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
