14-9-2018: Vogels voeren en wandelen rond de lodge (312 foto's) Naast de keuken van de lodge is een voerplaats ingericht waar elke ochtend, een half uur voor het ontbijt, gevoerd wordt.
Dit is een mooie gelegenheid om de vogels van dichtbij te zien. Een soort fotohut in de open lucht. We spreken af om om 6:00 uur te verzamelen.
Als we de lodge uitlopen zien we gelijk een neusbeertje. Dat bewijst maar eens dat we echt midden in het natuurreservaat zitten.
Daarna lopen we naar de voerplaats. Klokslag 6:00 uur wordt het fruit in een balk gestopt. De vogels zitten al in de bomen te wachten.
De grote toucans zijn eerst aan de beurt. Alles wat kleiner is wordt weggejaagd. Daarna da aracari's, gevolgd door de rest.
Er komen ook krab-etende vossen en neusbeertjes langs, die ook honger hebben.
Tussen 6:00 en 6:45 genieten we van de vogels die op het voer af komen, en schieten we ruim 1000 foto's.
Dan moeten we echt naar het ontbijt, voordat alles misschien op is. Tijdens het ontbijt komt iemand van de lodge naar ons toe om te vertellen dat er een anaconda vlak bij ligt.
Na het ontbijt gaan we eerst met hem mee. Onderweg wijst hij ook nog een pigmy owl aan in een boom. We lopen over een nieuw aangelegd wandelpad met mooie bruggen. Onder zo'n brug ligt de slang. Helaas is hij dood, dus we gaan terug naar de lodge.
Terug bij de lodge stappen we in een open safariauto en rijden zo'n 45 minuten richting de uitgang van het park. Regelmatig wordt er gestopt voor mooie foto-momenten, zoals voor een great horned owl die op zijn nest zit.
Bij een open plek stappen we uit en gaan we 1,5 uur wandelen. Alison gaat op zoek naar een forest falcon, en vindt hem gelukkig. De mooie valk zit niet te ver weg in een boom.
Hij hoort ook een great antshrike en probeert hem naar de weg te lokken. Deze blijft echter achter een paar blaadjes zitten. We kunnen net zijn oog zien en dat levert een leuk zoekplaatje op, maarvoor het mooie moet hij later beter op de foto komen.
Op de terugweg met de safariauto zien we bij een plasje een gekke lijster. Het is een white-necked trush, en die is op deze ranch nog nooit gezien. Hij is op trektocht vanuit zuid-brazilie, want daar is het slecht weer.
We zijn relatief vroeg terug bij de lodge, en de lunch is pas om 12:30. Iedereen gaat daarom op zichzelf op pad. Wij gaan naar het nieuwe wandelpad met de bruggetjes.
Op een van de bruggetjes zit een jonge plumbeous ibis. Hij zit wel te schreeuwen, maar blijft gewoon zitten tot we op 20 cm afstand van hem zijn.
Dan pas vliegt hij er af. Na het laatste bruggetje zien we herten en een leuke seedeater. Die seedeater blijkt een nieuwe voor de groep te zijn. Jan baalt dat hij deze niet heeft gezien, maar gelukkig voor hem zien we hem later nog eens.
We zijn op tijd voor de lunch weer terug bij de lodge, en na de lunch hebben we tot 15:30 siesta.
's Middags gaan we vanuit de lodge een andere kant op, en wandelen we over bospaadjes.
We horen geritsel van een groot dier dat voor ons onzichtbaar in het bos langs komt. En ook een soort geblaf. We staan heel stil in de hoop dat we het gaan zien. Helaas verdwijnen de geluiden zonder dat we iets gezien hebben.
Als we verder lopen, wijst Alison ons een spoor aan in het zandpad: het is het spoor van een poema. Wow, dan was wat we net in het bos gehoord hebben. Alison verteld dat het geblaf wat we hebben gehoord, de roep is van een vrouwtje naar haar jong.
Het is dus best wel spannend om hier te lopen.
Al vogelend lopen we verder. We zien weer een great antshrike, en deze laat zich wel mooi zien. Ook zien we twee soorten piping guan. Het zijn vreemde beesten. Vreemd, omdat het forse grondvogels zijn, die steeds hoog in een boom zitten.
Pas als het begint te schemeren gaan we terug waarbij we extra alert zijn of we de poema nog zien. Helaas.
's Avonds gaan we eerst de lijst doen en dan pas eten. Als we daarna van de eetzaal naar ons huisje lopen, dondert en bliksemt het. Een half uur later komt er een hoosbui naar beneden. Voor we gaan slapen is het al weer droog.
We zijn benieuwd wat voor effect dit op de natuur heeft. Verspreiden de vogels zich nu omdat er overal water is, of komen ze juist massaal naar de plassen op de weg? We gaan het morgen zien.
De volgende morgen horen we nog een effect van de hoosbui. De kamer van Jan heeft een lekkend dak. Al zijn spullen zijn nat geworden, en hij moest verhuizen naar een droge kamer. Ja, dat is echt pech hebben.
Vandaag zijn er door de groep 117 vogelsoorten gezien waarvan wij er 94 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 21 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
