2025-09-05 (240 foto's) Om 6:00 uur kunnen we al ontbijten in het restaurant. Een half uur later staan we bij de busjes voor de ochtendexcursie.
Het is nog donker als we opnieuw naar Buffalo Creek rijden. Als we weer op het strandje bij de monding van de creek staan blijkt dat het nu hoog water is.
De chestnut rail zal zich nu niet laten zien, die moeten we later op de dag nog een keer proberen.
Wij gaan daarom een wandeling maken over het brede strand van de Timorzee. Er zitten heel veel steltlopers op het strand en langs de waterrand. Wel ver weg.
Terwijl we dichterbij lopen komt de zon op, wat prachtige plaatjes oplevert.
Gisteren was er met de scoop een red-capped plover gezien, die veel te ver weg zat voor foto's. (wel geprobeerd, maar het was toch echt te ver).
Nu loopt er eentje een stuk dichterbij en kunnen we hem mooi portretteren. Veel van de andere steltlopers blijven ook nu te ver weg.
De meesten zijn bekende soorten uit onze omgeving die hier overwinteren, dus we laten het er maar bij.
Na het strand gaan we een rondje lopen door het droge bos dat aan het strand grenst. Er zit van alles, en alles is nieuw dus we zijn overal enthousiast over.
Als we aan het einde van de wandeling een picknickplek op lopen, zit er een kraai bij het watertappunt. O nee, black butcherbird! roept Martin. Hij verdwijnt echter te snel, niet de hele groep heeft hem kunnen zien.
Dat gaan we vast nog wel goed maken.
We gaan terug naar het hotel waar we de koffers inpakken en in de busjes laden.
We bezoeken East Point Reserve, een mangrove bos met een mooie boardwalk. De doelsoort hier is de mangrove robin. Op een gegeven moment denkt Martin er een te zien, maar dat blijkt een northern fantail te zijn.
Bij wat bosjes worden canary white-eye's gezien. Die zijn gisteren ook al gezien, maar nu neemt Jolanda de tijd om er eentje op de foto te zetten en met hulp van aanwijzingen van Laurens lukt het uiteindelijk.
En we zien hier onze eerste vinkjes: double-barred finch. Ze zijn niet fel gekleurd, maar prachtig getekend. Jolanda had ooit een kamervoliere, met daarin o.a. deze vinkjes.
Veel van de vinkjes die ze toen had blijken Australische vinkjes te zijn. Tja, in het wild zijn ze toch veel leuker.
Voor we op weg gaan naar Kakadu NP gaan we eerst een packed lunch halen. Martin en Laurens gaan voor iedereen goed gevulde wraps halen. Ondertussen wachten we bij de busjes en lopen wat rond.
We zien achter een hek een groepje ringmussen. Dat is een geintroduceerde soort, maar het blijkt hier een zeldzaamheid te zijn en twitch-waardig. Grappig.
Aan de andere kant van de weg ontdekken we een prieel van de great bowerbird. Het prieel is gedecoreerd met wit gebleekte slakkenhuisjes en allerlei wit afval wat de vogel mooi vindt.
We horen de vogel wel, maar hij laat zich niet zien.
Zo'n prieel is een liefdesnestje waarmee het vrouwtje verleid wordt voor de paring. Daarna vliegt het vrouwtje weg en gaat alleen een nest maken en de jongen groot brengen.
Het mannetje wacht gewoon op het volgende vrouwtje die zijn prieel en bijbehorend dansje goed keurt.
Zodra de gidsen er weer zijn met onze lunch gaan we op weg.
Na 20 minuten rijden is er al een eerste stop bij Howard Creek. In dit bos gaan we op zoek naar de rainbow pitta. In een behoorlijk hoog tempo lopen we naar de plek waarvan Martin weet dat de vogel kan zitten.
Hij speelt de roep af en krijgt gelijk antwoord. Het duurt even, maar dan laat de vogel zich ook zien. Hij blijft in het bos, en meestal achter blaadjes en takjes, maar komt zowaar ook heel eventjes helemaal vrij.
Wow, deze missie is heel succesvol. En dit is al de 3e soort van de top-10 wensen lijst.
Als we terug lopen naar de auto komen we een mooi voorbeeld tegen van een nest van een orange-footed scrubfowl. Deze vogels maken van bladeren een grote broeihoop waarin ze hun eieren leggen.
Daar kunnen ze jaren en zelfs generaties lang aan werken.
De eieren worden geïncubeerd door de warmte die door het rotten van de bladeren vrijkomt. De kuikens graven zichzelf uit de nesthoop en kunnen al na enkele uren vliegen. Ze zijn direct zelfstandig.
Als we terug zijn bij de picknickplaats gaan we onze lunch opeten. Hierna gaan we verder met onze reis.
Na een uur rijden zijn we bij het volgende doelgebied: Fog Dam. Vanaf deze dam kun je een prachtige billabong (wetland) bekijken.
Dit gebied was oorspronkelijk een rijstbouwgebied, maar duizenden Magpie Geese maakten daar een einde aan, en het gebied is nu een natuurgebied.
We zien diverse soorten ibissen, reigers, zilverreigers en de iconische magpie goose.
Martin waarschuwt ons om op ruime afstand van het water te blijven, want de krokodillen zijn bijzonder agressief.
Onervaren als we zijn, loopt er natuurlijk toch iemand onoplettend naar de rand van de weg en dicht bij het water.
Een zoetwaterkrokodil die daar in het water ligt te rusten schiet ineens naar voren en valt aan. Oeps.
Martin schiet gelijk in de stress: jongens, kijk toch uit, dit is gelukkig 'maar' een zoetwaterkrokodil, als het een salty was geweest hadden we nu naar het ziekenhuis moeten rijden!
We hebben al heel wat krokodillen gezien, maar deze agressie is nieuw. We zijn bij deze gewaarschuwd en zullen gedurende de hele reis beter opletten.
Vanaf de dam wordt het wetland afgescand met de scoop, en er worden brolga kraanvogels gevonden, een van de doelsoorten hier.
Ook zien we onze eerste kangoeroe: een agile wallaby. Een groepje zit onder een paar bomen te rusten en eten.
Aan het einde van de dam vinden we een rose-crowned fruit dove in de bomen bij het pad. Dat is fijn, want Martin had net aangekondigd dat we die moesten gaan zoeken in de bomen bij het begin van de dam. Dat scheelt weer tijd.
We stappen in de busjes en rijden dieper het Kakadu n.p in.
Na 45 min stoppen we bij een winkel waar we een drankje (en de eerste souvenirs) kopen. Als we ons drankje op hebben, wandelen we wat rond over het terrein en kunnen we mooie foto's maken van little corella's.
We stappen weer in de busjes voor het laatste stukje naar ons hotel in Jabiru: het Mercure Crocodile hotel. Dit hotel is gebouwd in de vorm van een krokodil. Dat is met behulp van google earth goed te zien.
Als we aankomen schemert het al, dus er wordt niet meer gevogeld.
Inchecken en naar de kamer. Over 20 minuten worden we al in het restaurant verwacht, dus we droppen alles en gaan vrijwel direct weer de kamer uit.
Er is een buffet met voldoende keuzes. Na het eten gaan we in de art-room de vinklijst doen.
Als we terug zijn op de kamer doet Jolanda een wasje wat ze boven het bad ophangt, en Oscar verplaatst de foto's van de camera-kaartjes naar de harde schijf.
Buiten horen we de herrie van honderden corella's die in de bomen bij het hotel slapen. Gelukkig hebben we daar verder geen last van, en slapen we goed.
Vandaag hebben we 76 vogelsoorten op de foto gezet. Hiervan zijn er 40 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de middelen die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)
